Gezond egoïsme: kiezen voor wat je nodig hebt

Laatst las ik een artikel over “gezond egoïsme”. In dat artikel gaven ze aan dat als je een leuk leven in balans wilt hebben, dat je dan aan “gezond egoïsme” moet doen. Gezond egoïsme betekent dat je kiest voor wat jij wilt en wat je nodig hebt. Kiezen voor wat ik wil gaat mij steeds beter af. Ik denk steeds meer aan mijzelf en niet wat de omgeving hiervan denkt. Het is mijn leven en ik moet daar blij mee zijn. Met de mensen die echt belangrijk voor mij zijn, deel ik met liefde mijn tijd en maak ik tijd voor. Voor de mensen die verder van mij af staan, zet ik mijzelf op de eerste plaats. Is dit egoïstisch? Misschien wel, maar het geeft mij veel meer vrijheid. Het betekent niet dat ik niet respectvol met deze mensen omga, maar ik ga niet meer anderen pleasen, terwijl ik mijzelf wegcijfer. Voor mij is dat gedeelte dus al aardig in balans.

Kiezen voor wat je nodig hebt….

Laten we nu eens kijken naar het twee gedeelte van het “gezond egoïsme”: kiezen voor wat je nodig hebt. Laat ik voorop stellen dat ik het liefste een oneindig leven zou willen hebben (alleen als dit met mijn dierbaren erbij zou zijn). Maar leef ik daar ook naar? Ben ik bewust bezig met mijzelf zo gezond mogelijk te houden? Als ik heel eerlijk ben, dan moet ik daar met “nee” op antwoorden. Ik denk dat ik nog heel wat verbeteringen in mijn leefstijl te behalen zijn.

Balans in voeding

Ik hoor het zo vaak “het is mis gegaan om dat ik een etentje heb gehad” of “ het ging de hele dag goed, tot ik in de avond toch de verleiding niet kon weerstaan” en ik herken het hoor. Bij mij is het weekend ook de grote uitdaging. Dit begint al op de vrijdagmiddag. Ik werk dan ’s ochtends en vind het gezellig om ’s middags met de kinderen samen te lunchen. Dus uit mijn werk ga ik dan boodschappen doen en ineens staat de supermarkt vol lekkere dingen.

Mijn verstand zegt dat het niet goed is, maar na een week werken ben ik moe en denk dan ook “ach, één keer deze week is toch niet zo erg”. Het erge is dat dit niet af en toe gebeurt, maar eigenlijk iedere vrijdag….en dan moet het weekend nog beginnen. Want ook in het weekend zijn er vaak gelegenheden om de gezonde levenstijl even on hold te vergeten. Het is zo gezellig om op zaterdagavond iets lekkers op tafel te zetten of er komt visite en ook daar hoort iets lekkers bij en zo gaan we maar door.

Als je er echter eens goed over nadenkt, is het dan echt minder gezellig als je dat koekje bij de koffie niet doet? Als je in plaats van dat kaneelbroodje een lekkere gezonde boterham neemt? Iedere keer als je iets extra’s in je mond stopt, moet jouw lichaam extra hard werken om het te verbranden. Energie die je misschien ook aan leuke dingen had kunnen besteden?

Sporten…

Over energie gesproken. Ze zeggen dat je van sporten energie krijgt. Ik geloof er ook heilig in dat goed bewegen bijdraagt aan het bevorderen van de kwaliteit van je leven. Tussen het denken en doen zit bij mij echter nog wel een gap. Ik ben niet de meest sportieve persoon. Maar als ik daar nu eens goed over nadenk, dan is dit ook wel een makkelijke veronderstelling van mij. Als ik echt een lang en gezond leven wil, als ik dat echt wil, dan zal ik ook sport of bewegen aan mijn leefstijl moeten toevoegen. Ik las laatst dat er uit een onderzoek onder 100-jarigen was gekomen dat zij allemaal een regelmatige beweging op natuurlijke manier hadden. Je hoeft dus niet vijf keer in de week in de sportschool tot het uiterste te gaan, maar regelmatig iets aan beweging doen is zeker iets wat hoort bij een gezonde leefstijl.

Stress….

Als laatste punt waar ik meer balans in wil krijgen is stress/werkdruk.

Ik werk in het onderwijs en daar werken we van vakantie tot vakantie. Voor iemand die niet in het onderwijs werkt, kan ik mij heel goed voorstellen dat dit raar overkomt. Ik dacht er net zo over toen ik in het onderwijs ging werken, maar het is echt zo. De laatste tijd voel ik mij echter een oester. Na een vakantie ben ik ontspannen en zit ik vol met ideeën, mijn schelp staat dan volledig open.

Gedurende de weken die volgen word ik opgeslokt door mijn werk en de drukte van mijn gezin, waardoor mijn schelp steeds meer sluit en mijn wereld kleiner wordt. Mijn stand verschuift van leven naar overleven. Dit klinkt heel dramatisch en zo voelt het niet hoor, maar de stress ligt dan wel op de loer. Ik moet en wil hier meer balans in krijgen. Dit betekent dat ik stappen moet nemen die spannend zijn, maar ik heb ook het gevoel dat mij dit mooie dingen gaat brengen.

Al met al is mijn conclusie dus dat als ik echt 100+ wil worden, dat er werk aan de winkel is. Natuurlijk weten we nooit wat het leven voor ons in petto heeft, maar ik kan in ieder geval naar een gezonde levenstijl naleven.

Life begins at the end of your comfortzone…